Eenzijdige productieprikkels stuwen zorgkosten op'

Zorgaanbieders worden in het huidige stelsel door verkeerde prikkels aangezet tot het maximaliseren van omzet en productie. Hierdoor zijn de gemiddelde zorguitgaven de afgelopen tien jaar verdubbeld tot jaarlijks 5600 euro per persoon. Om de doelmatigheid en kwaliteit van het stelsel te verbeteren zou de overheid moeten mikken op een systeem dat zich richt op gezondheidsuitkomsten.

Eenzijdige productieprikkels stuwen zorgkosten op’



Zorgaanbieders worden in het huidige stelsel door verkeerde prikkels aangezet tot het maximaliseren van omzet en productie. Hierdoor zijn de gemiddelde zorguitgaven de afgelopen tien jaar verdubbeld tot jaarlijks 5600 euro per persoon. Om de doelmatigheid en kwaliteit van het stelsel te verbeteren zou de overheid moeten mikken op een systeem dat zich richt op gezondheidsuitkomsten.

Dat constateert onderzoeksbureau Nyfer in onderzoeksrapport 'Integrale zorg in de buurt'. Volgens Nyfer hebben zorgaanbieders momenteel weinig belang bij doelmatigheid. Hun inkomsten hangen af van de hoeveelheid zorg die zij leveren, niet van de bijdrage aan gezondheid of kwaliteit van leven. Hierdoor blijven investeringen in preventie, verbetering van de leefstijl en ondersteuning bij zelfmanagement achterwege. De focus ligt juist op het verhogen van de omzet en het aantal verrichtingen.

Chronische ziekten

Deze vorm van zorg past volgens Nyfer steeds minder bij het groeiende aandeel van chronische ziekten in de zorgkosten. Dit vraagt volgens Nyfer om een heel ander soort zorg, niet gericht op verrichtingen en genezing, maar op blijvende maatschappelijke en arbeidsparticipatie en kwaliteit van leven. Die zorg moet laagdrempelig en dichtbij worden aangeboden en beter worden georganiseerd. Goede samenwerking tussen huisarts,wijkverpleging, ziekenhuis, thuiszorg, apotheker, ggz, paramedici en maatschappelijke zorg is in dit verband een must.

Eigen domein

Volgens Nyfer komt deze samenwerking niet van de grond als aanbieders zich blijven richten op hun eigen budget, hun eigen domein en hun eigen omzet. Om die reden pleit Nyfer voor een model van integrale bekostiging. Volgens Nyfer schiet deze integrale bekostiging in de huidige opzet tekort. De tarieven zijn te laag om de extra kosten van integrale zorg te compenseren. Daarmee dreigen verdere samenwerking en taakverschuiving te stranden.

Opknippen

Nyfer waarschuwt voor het steeds verder opknippen van de zorg in declareerbare 'producten' en handelingen. Hierdoor dreigt kennis en inhoudelijke betrokkenheid van zorgprofessionals verspild te worden. Volgens Nyfer bewijst de comeback van de wijkverpleegkundige dat professionele autonomie en vakbekwaamheid niet alleen leiden tot een betere dienstverlening, grotere cliënttevredenheid en arbeidsvreugde, maar ook tot grotere doelmatigheid.

Bron: Skipr