Concentratie en spreiding van zorg: van tekentafel naar actie!

Deze zomer hebben VWS, verzekeraars en de ziekenhuizen via een bestuurlijk akkoord afgesproken dat de ziekenhuiszorg aangeboden gaat worden op de plek waar dat het beste kan.

Concentratie en spreiding van zorg: van tekentafel naar actie!



Deze zomer hebben VWS, verzekeraars en de ziekenhuizen via een bestuurlijk akkoord afgesproken dat de ziekenhuiszorg aangeboden gaat worden op de plek waar dat het beste kan.

Nieuwe afspraken

Concreet betekent dit dat voor complexe zorg (bijvoorbeeld kankerbehandeling of hartoperaties) de zorg zich gaat concentreren in gespecialiseerde ziekenhuizen. De gedachte achter concentratie van complexe zorg is dat gespecialiseerde ziekenhuizen een betere kwaliteit kunnen leveren, waardoor er tegelijkertijd minder kosten optreden bijvoorbeeld omdat er minder complicaties zijn.

Maar hoe dan?

Grote vraag is: hoe gaan we de komende jaren de spreiding en concentratie van ziekenhuiszorg handen en voeten geven? Alhoewel er over bovenstaande landelijk consensus is, is het makkelijker gezegd dan gedaan. Waar in een normale markt bewegingen van spreiding en concentratie ‘automatisch’ tot stand komen, omdat bedrijven op zoek gaan naar de optimale prijs/kwaliteit verhouding van hun product, gaat dit niet vanzelf in de ziekenhuismarkt. Dit komt omdat de kwaliteit van de zorg nog maar mondjesmaat inzichtelijk is, waardoor patiënten niet weten waar de beste zorg geleverd wordt.  Verder verhinderen gereguleerde prijzen dat de werkelijke kosten per zorgproduct inzichtelijk worden, alhoewel dit gaat verbeteren per 2012 als 70% van de ziekenhuiszorg vrij onderhandelbare prijzen kent. Daarnaast staan er voor de gevestigde partijen veel belangen op het spel, en daarmee kan de neiging ontstaan om onnodig lang aan de status quo vast te houden. Hoe komen we dan toch tot concentratie van zorg? We helpen u een beetje op weg…

Overheid geeft gepaste vrijheid

Ziekenhuizen en zorgverzekeraars krijgen in eerste instantie de vrijheid om zelf te komen tot een herordening van het landschap. Mocht dit onverhoopt (deels) niet lukken, dan kan de overheid dit afdwingen. Concreet zou VWS dan per zorgfunctie (SEH’s, kankerbehandelingen, etc.) op basis van de literatuur bepalen op hoeveel plekken een bepaalde zorgfunctie nodig is in Nederland. Vervolgens kunnen zorgverzekeraars deze vergunningen aanbesteden c.q. gunnen aan de ziekenhuizen met de beste prijs-/ kwaliteitverhouding per zorgfunctie.

Zorgverzekeraars nemen het voortouw

Gelet op hun positie moeten zorgverzekeraars het voortouw nemen in het realiseren van spreiding en concentratie van zorg. Daarvoor is het van belang dat zorgverzekeraars niet alleen selectief zorg inkopen, maar ook een ‘regiovisie’ ontwikkelen. Willen zorgverzekeraars en ziekenhuizen deze rol kunnen spelen is het cruciaal dat de NMa afspraken tussen ziekenhuizen onderling over wie welke patiënten behandeld gaat toetsen op het ziektebeeldniveau in plaats van het ziekenhuisniveau. Ook moeten zorgverzekeraars kunnen overleggen over hoe een regio optimaal ingericht kan worden, zodat er niet twee of meer visies per regio ontstaan.

Ziekenhuizen komen in actie

Ziekenhuizen hebben grofweg twee opties; afwachten of proactief zijn. Onder proactief verstaan we: kijken waar het ziekenhuis in excelleert, de andere spelers in de regio in kaart brengen en een duurzame business case voor de toekomst opstellen. In het nieuwe ziekenhuislandschap lijkt het ‘allround ziekenhuis’ geen duurzame propositie te zijn, zeker niet in stedelijk gebied waar genoeg ziekenhuizen zijn. Dus ziekenhuizen moeten kiezen: worden we een gespecialiseerd ziekenhuis, dat zich bijvoorbeeld richt op oncologie of juist acute zorg? Of kiest het om een electief centrum te worden dat zeer effectief en efficiënt liesbreuken, heupvervangingen en andere operatieve ingrepen doet? Of kiest het voor de chronische zorg, en zoekt het de samenwerking met gezondheidscentra?

Geen makkelijke keuzes maar ons inziens wel dé manier om zelf richting aan je toekomst te geven.

Bron: Skipr