CG-Raad en NPCF gaan samen voor integrale aanpak
De CG-Raad en de NPCF, die vorige week hun voornemen bekend maakten om te fuseren, gaan zich met de nieuwe organisatie sterk maken voor meer transparantie, innovatie en preventie. Deze strategische thema’s komen naast vertrouwde onderwerpen van de patiënten- en gehandicaptenbeweging als toegankelijkheid en kwaliteit van het zorgstelsel. Door samen te gaan denken beide partijen onderwerpen op het gebied van zorg en maatschappelijke participatie integraal aan te kunnen pakken.
CG-Raad en NPCF gaan samen voor integrale aanpak
De CG-Raad en de NPCF, die vorige week hun voornemen bekend maakten om te fuseren, gaan zich met de nieuwe organisatie sterk maken voor meer transparantie, innovatie en preventie. Deze strategische thema’s komen naast vertrouwde onderwerpen van de patiënten- en gehandicaptenbeweging als toegankelijkheid en kwaliteit van het zorgstelsel. Door samen te gaan denken beide partijen onderwerpen op het gebied van zorg en maatschappelijke participatie integraal aan te kunnen pakken.
‘Geen black box’
“De samenleving vraagt steeds meer transparantie en accepteert geen black box meer”, licht algemeen directeur Wilna Wind van de NPCF de toekomstige strategische agenda van de fusieorganisatie toe. “Iedereen ziet dat het moet gebeuren. Als patiëntenbeweging zien we graag dat het tempo waarin zorgaanbieders informatie geven en de mate van transparantie omhoog gaan.” Volgens directeur Ad Poppelaars van de CG-Raad valt er met name in de care-sector nog een wereld te winnen als het om transparantie gaat. “Er is geen transparante informatie over wat nou de kwaliteit van dienstverlening in zulke voorzieningen is. Die keuze-informatie is in de intramurale zorg nog steeds niet boven tafel. Of het heil van de sector gaat komen, is de vraag. Het zal in ieder geval niet vanzelf komen.”
Paradox
De CG-Raad en de NPCF kijken met enige zorg naar de kabinetsplannen voor de AWBZ, die er ondermeer in voorzien dat de zorgverzekeraars de AWBZ gaan uitvoeren. “Onverzekerbare zorg bij de verzekeraars neerleggen is een bizarre paradox”, stelt Poppelaars. “Het gevaar bestaat dat er verkapte mechanismen van risicoselectie in werking treden.”
Wind wil benadrukken dat de patiëntenbeweging met zulke kritiek niet op de stoel van bestuurders en beleidsmakers wil gaan zitten. “Daartoe zijn we niet op aarde. Wij zullen alle plannen op hun waarde bekijken, maar de centrale vraag is: wat levert het de patiënt op? Blijft de zorg toegankelijk en solidair? Wordt de kwaliteit beter of is het alleen maar een verandering die een hoop ruis oplevert en verder niks?”
Kwaliteitsverschil
Recente ervaringen met ondermeer de Wmo zijn voor Poppelaars wel aanleiding voor enige scepsis. “We weten van de Wmo dat er veel kwaliteitsverschillen tussen gemeenten bestaan. Door een deel van de AWBZ naar de gemeenten over te hevelen verandert een verzekerd recht in een voorziening met het gevaar van rechtsongelijkheid. Niet voor niets zijn we de afgelopen jaren heel kritisch geweest over het feit dat politici steeds weer decentraliseren zonder zich af te vragen wat de condities zijn waaronder decentralisatie kan werken. Het is bij herhaling gebeurd dat om bezuinigingsredenen oude schoenen werden weggegooid, terwijl er nog geen nieuwe waren. Het is niet dat wij niet willen vernieuwen, maar ik vind het van een gebrek aan inzicht getuigen wanneer je bij nieuwe maatregelen op termijn meer kosten hebt aan reparatie dan dat die maatregelen opleveren. Dus ook bij de plannen voor de AWBZ zullen we ons kritisch afvragen of ze –zoals het kabinet beweert- daadwerkelijk leiden tot kwaliteitsverbetering, innovatie en kostenbesparing.” “Ons hoofddoel is niet het schrijven van zwartboeken”, zegt Wind. “Maar dingen bereiken voor mensen. Onze insteek is dus niet zozeer principieel als wel praktisch.” “Wij zijn functionalisten”, zegt Poppelaars.
Bundelen
Die functionalistische kijk vormt gelijk het gedeelde vertrekpunt voor de komende fusie tussen de CG-Raad en de NPCF. Door samen te gaan denken beide partijen het belang van consumenten, patiënten en gehandicapten krachtiger te kunnen verwoorden. Rode draad daarbij is het zoeken naar de samenhang tussen zorg, inkomen, arbeid, onderwijs, wonen en gelijke rechten. Vanuit die optiek is een fusie volgens Wind dan ook “onvermijdelijk en zeer gewenst”: “Hoe meer mensen en middelen je kunt bundelen, hoe sterker je staat als patiëntenbeweging”. Dit neemt niet weg dat de fusie heel wat voeten in aarde heeft gehad. “Eigenlijk draaien we al zo’n tien jaar om elkaar heen”, zegt Poppelaars. Dat de fusieplannen nu wel vruchten afwerpen, komt volgens Poppelaars doordat er minder partijen om tafel hebben gezeten. “We zaten eerst in een proces met een aantal andere partijen, zoals de koepel van ouderenorganisaties CSO en de platforms voor de gehandicaptenzorg en ggz. Dat was te complex, er waren te veel verschillende belangen en tempowensen. Deze keer is het wel gelukt omdat we gekozen hebben voor een bilateraal proces, waarbij we zo snel mogelijk de focus op de inhoud hebben gericht. Wat bindt ons? Wat zijn eventuele verschilpunten en wat zijn de punten waar we als een speer op moeten gaan samenwerken?”
Marktwerking
Een van de onderwerpen die voorheen voor ruis op de lijn tussen de CG-Raad en de NPCF zorgde, was marktwerking. “In het verleden leek het alsof we hele verschillende standpunten hadden over marktwerking”, erkent Poppelaars. “Maar na drie sessies met onze inhoudelijke specialisten hadden we een gezamenlijk standpunt over marktwerking.” “De heiligheid is wel een beetje van marktwerking af”, verwoordt Wind de NPCF-kijk op marktwerking. “Dat zie je in meer sectoren dan alleen de zorg.”
Visie
De volgende stap op weg naar concretisering van de fusie bestaat uit consultering van de leden. Als de algemene ledenvergadering in december akkoord gaat is vervolgens de Ondernemingsraad aan zet. Daarop volgt het formeren van een gezamenlijk bestuur en managementteam en een dito directie. Op praktisch niveau, zoals op het terrein van personeelszaken en financiële administratie, werken de CG-Raad en de NPCF al langer samen. Mede dankzij dit voorwerk zullen er bij de fusie geen gedwongen ontslagen vallen. De grootste uitdaging zit hem wellicht in het opstellen van een gezamenlijke visie die recht doet aan de diversiteit van de samenstellende delen, maar ook dat hoeft volgens Poppelaars geen struikelblok te zijn. “We behouden het goede van beide organisaties. De NPCF heeft een enorme zorgexpertise, terwijl de CG-Raad door de vinger op de zere plek te leggen, onderwerpen goed op de maatschappelijke agenda weet te zetten.”
Bron: Skipr