EGO Project

In het EGO-project is een initiatief van het Samenwerkingsverband Ouderenzorg Nederweert (SON). In het project werken verzorgenden, verpleging, huisartsen, apothekers en verpleeghuisartsen intensief samen rond ouderen die in een thuissituatie wonen, maar de regie over de eigen zorg kwijtraken.

EGO Project



In het EGO-project is een initiatief van het Samenwerkingsverband Ouderenzorg Nederweert (SON). In het project werken verzorgenden, verpleging, huisartsen, apothekers en verpleeghuisartsen intensief samen rond ouderen die in een thuissituatie wonen, maar de regie over de eigen zorg kwijtraken. EGO staat voor Extramuraal Gestructureerde Ouderenzorg. Door gebruik te maken van moderne communicatiemiddelen zoals de website, e-mail en mobiele telefoon schept SON een virtueel verzorgingshuis. In mei 2010 zijn er 81 bewoners en 78 aspirantbewoners van dit virtuele verzorgingshuis.

 

Waarom is het een innovatie?

Het EGO-project is een unieke innovatie. Het is een innovatie van onderen naar boven, vanuit de praktijk van het dagelijks werken met ouderen en het zoeken naar praktische oplossingen. De sloop van het klassieke verzorgingshuis vroeg om een nieuwe organisatiestructuur van de zorg rond ouderen in een kwetsbare positie.

Aanpak

De zorg wordt zo veel mogelijk in samenwerking gestructureerd aangeboden. Alle hulpverleners kunnen de nodige informatie over de bewoners van dit virtuele verzorgingshuis en de inzet van alle betrokken hulpverleners inzien op de website. Het EGO-project werkt met een 10-puntensysteem. De hulpverleners kennen punten toe: verzorgingstechnische of medische punten. Bij meer dan zes punten wordt een oudere tot bewoner en krijgt een persoonlijke zorgcoördinator. Deze laatste maakt via de site afspraken in de agenda van de eigen huisarts voor een zorgplanbespreking met de betrokken oudere en zijn mantelzorger(s). Vaste werkafspraken met apothekers en specialsten ouderenzorg zorgen voor een hoog niveau van zorg en bewaking.

Zie ook www.son-nederweert.nl.

Resultaten

Het project is sinds medio 2008 actief. Na een aantal kinderziekten in de ICT breidt het project zich nu snel uit. Het blijkt in de praktijk goed mogelijk om gecoördineerd hulp aan huis te organiseren op deze manier. Het project blijkt aan een behoefte te voldoen. Een recente enquete laat zien dat de EGO-hulpverleners enthousiast zijn. Er volgt een CQ-onderzoek onder de bewoners aan het eind van EGO-1.

Inmiddels zijn de eerste bewoners overleden. De partners, die achter zijn gebleven, zijn lovend over het project. Zij hebben hun partner zo lang mogelijk thuis kunnen houden, en hebben zelf niet hoeven te verhuizen naar een verzorgingshuis of een aangepaste woning.

Vanaf april 2009 zijn de beide thuiszorgorganisaties van onze regio actief deelnemer: de Thuiszorg Land van Horne en het Groene Kruis, regio Weert-Helden. Vanaf 1 januari 2011 verdwijnt in Nederweert de laatste plaats in een verzorgingtehuis. Dan zal het EGO-project hard nodig zijn, het huidige project ging echter uit van maximaal 50 bewoners en loopt op 1 juli 2010 af.

In het onderzoek in 2009 naar medische consumptie, zoals specialistische hulp en opnamen in ziekenhuis en verpleeghuis, leek er een duidelijke tendens te onderscheiden naar beperking hiervan en tegelijkertijd een toegenomen efficiënte produktie in de eerste-lijn zelf. In 2010 lijkt het project in balans te komen. Er is geen te constateren toename van de zorgvraag, waarschijnlijk vooral omdat het eigen sociale netwerk in het project zo goed mogelijk wordt gehandhaafd.

Inmiddels heeft de Zorgverzekeraar CZ besloten het project te ondersteunen zodat doorgegroeid kan worden tot boven de 50 bewoners en het project onder EGO-2 wordt voortgezet tot juli 2011.

Er komen veel nieuwe bevindingen uit het project, welke beschreven staan in de (concept) eindrapportage. Zo blijkt dat slechts 0,6-0,8% van de mensen in onze populatie in aanmerking komen voor zo een project, dat een verzorgingshuis overbodig maakt.

Geleerde lessen

Doordat de innovatie van onderaf is vormgegeven, voldoet deze aan de behoeften in het veld. Maar de weg naar boven is lang. Het vergt veel uitleg en lobbywerk om het commitment te vergroten. Inmiddels is de Zorgverzekeraar CZ, die actief in de klankbordgroep was, op zoek naar manieren om samen een kwalitatief hoogwaardige ouderenzorg te realiseren.

Met een beperkt budget is een groot probleem oplosbaar door een goede structuur in de zorg aan te brengen.

In ieder project is er een huisarts-kartrekker nodig.

Naast de thuiszorg en huisartsen, krijgen nu ook apothekers een melding als iemand bewoner in het virtuele verzorgingshuis wordt. Zij worden er extra op geattendeerd dat de bewoner de regie ook over de eigen medicatie niet meer goed kan voeren. Reden om samen met de huisarts naar de medicatie te kijken en gevaarlijke combinaties extra te vermijden, over te gaan op blister-verpakking en medicatielijsten te verstrekken aan de thuiszorg.

De dubbele agenda blijkt slecht te werken. De eerste zorgplanbespreking wordt nu telefonisch gemaakt. Inmiddels kennen zorgcoördinatoren en huisartsen elkaar zoveel beter, dat dit soepel verloopt.

Er bestaat het gevaar dat zorgverzekeraars en overheden soortgelijke projecten uitsluitend gaan zien als bezuinigingen. Het project is echter een kwaliteitsslag naar een verbeterde ouderenzorg, waarbij het klassieke verzorgingshuis kan verdwijnen. Er blijft wel een behoefte bestaan aan kleinschalig wonen voor ernstig demente ouderen en verpleeghuisbedden voor ernstig lichamelijk gehandicapten. Hierop is niet te bezuinigen.

Een EGO-project kost op een populatie van 20.000 mensen ongeveer 35.000, 00 Euro per jaar. Daarmee wordt een verzorgingshuis uitgespaard.