Acties in de VVT?
ActiZ en BTN, organisaties voor werkgevers in de zorg, hebben het door de bonden gestelde ultimatum verworpen. De bonden gaan daarom over tot het organiseren van acties, althans de voorbereidingen daarvan.
Acties in de VVT?
ActiZ en BTN, organisaties voor werkgevers in de zorg, hebben het door de bonden gestelde ultimatum verworpen. De bonden gaan daarom over tot het organiseren van acties, althans de voorbereidingen daarvan.
De werkgevers voor de verpleeg-, verzorgingshuizen en thuiszorg (VVT) brachten eind vorige week nog wel een nieuw bod uit, maar dit is verre van toereikend. Nu zij vervolgens het op vrijdag 16 juli 2010 om 10.00 uur verlopen ultimatum hebben verworpen, is het dan ook tijd voor acties.
Een van de middelen die bonden de komende maanden willen inzetten, is het verstoren van de administratieve processen bij de organisaties. Deze zijn voor financiering van de activiteiten deels afhankelijk van formulieren die door de werknemers worden ingevuld.
De eisen die de bonden in het ultimatum hebben gesteld zijn:
- Een structurele loonsverhoging van 1,5 % bij een looptijd van een CAO van 12 maanden.
- De afspraak dat elke instelling minimaal 2% van de loonsom per jaar bestemt voor scholing, opleiding en employability.
- Afspraken over het beter inkaderen van de arbeidstijd, waarbij de mogelijkheid tot een nul-urencontract wordt uitgesloten.
- Afspraken, specifiek voor de groep werknemers in de kraamzorg: verdubbeling van de huidige vergoeding voor wachtdiensten, maximale roosterinzet inclusief de wachtdiensten, maximaal acht dagen.
- De huidige vrijwilligheid voor het verrichten van diensten tussen 23.00 uur en 07.00 uur voor de werknemers van 55 jaar en ouder blijft in tact.
Inmiddels hebben de werkgevers een reactie gegeven op het ultimatum. U treft deze reactie in een eerder gepubliceerd bericht op deze website. In de bieding zit een loonsverhoging, een percentage voor het scholingsbudget, is de vrijwilligheid voor het draaien van nachtdiensten vanaf 55 voor twee jaar gewaarborgd en is aan de omvorming van de leeftijdsuren inhoud gegeven. De bonden weten echter nog steeds niet wat werknemers daarvoor moeten inleveren, omdat zij inhoudelijk niet betrokken zijn bij deze regeling. Kortom: het aanbod wat men doet is blijkbaar niet voldoende, maar het geeft wel aanleiding om werkgevers uit te nodigen voor een gesprek.
Tegen die achtergrond is enkel te concluderen dat zowel werkgevers- als werknemersorganisaties willen praten maar niet tot overleg komen. Of acties hierbij het wondermiddel zal zijn???